top of page

Een economisch-maatschappelijk model conform de realiteit

Deel 1: de realiteit van het kapitalisme


Inhoudstafel

*. De Corana-crisis

*. Het kapitalisme voorbij

*. De eigen realiteit als ijkpunt ?

*. De maatschappij als ijkpunt ?

*. Het halve verhaal is niet de realiteit

*. Een methodiek gericht naar de realiteit

*. Het individu zonder sociale structuur is geen realiteit

*. De maatschappij is geen doel maar een middel

DE REALITEIT

CONCLUSIE

Wat gaat nog volgen in deze reeks



De Coranacrisis


De Corana-crisis heeft me aan aan het “denken” gezet. Hoe is het zover kunnen komen dat er blijkbaar:

- geen politiek leiderschap meer is

- geen strategische visie is omtrent maatschappelijke kernwaarden (de gezondheidszorg)

- een media is die het onzinnige niet meer kan onderscheiden van het zinnige

- een economische irrealiteit heerst


Het antwoord: het maatschappelijk model van het Westen is een afspiegeling van “de eigen realiteit” van het kapitalisme geworden.


Het corona-virus is een probleem, maar het is niet het probleem. Het kapitalisme is het probleem: het heeft onze maatschappij en economie ontwricht, zodat een probleem “het probleem” wordt.

Laat U niet misleiden, hou de focus op de realiteit !


Zeg ik dit zomaar ? Zeker niet !!!!


Deze conclusie volgt na heel wat studiewerk omtrent de economische gevolgen van de Coronacrisis. Zo kom je automatisch bij het kapitalistisch systeem terecht en besef je dat de kapitalistische driften heel het monetaire systeem hebben onderuitgehaald, zodat deze Corona-crisis waarschijnlijk tot een systeem-crisis van het kapitalisme zal leiden. (in mijn opinie is het niet de vraag of er een systeemcrisis van het kapitalisme komt, de vraag is wanneer …)


Vooreerst heb ik de voor- en nadelen van het kapitalisme opgelijst. Over de pro’s en contra’s kunnen we uiteindelijk informatie genoeg vinden en hierop komen we later in een volgend deel nog uitgebreid op terug. De gevolgen die het kapitalisme op de maatschappij heeft, ga ik later zeker nog verder toelichten, omdat we deze realiteit niet kennen.


Maar in eerste instantie en met deze tekst, wil ik me richten naar het inzicht dat het onderscheid tussen de “eigen realiteit” en “de realiteit” bijbrengt aan het geheel. Al vrij vlug constateren we dat van al de bestaande ideologieën er geen enkele ideologie is die bij de realiteit aanleunt. Dit is toch een vrij verassende conclusie. Het klinkt zelfs bijna ongeloofwaardig …


Alleszins is het logische gevolg dat verder knutselen aan het bestaande geen efficiënte oplossing is. Het is efficiënter om al de energie te richten op een nieuw maatschappelijk - economisch model dat wel conform de realiteit is.


Oordeel zelf !


Het kapitalisme voorbij


De God van het kapitalisme is het Geld, Geld is niet louter een middel meer, het kapitalisme verheft Geld tot een doel, het hebben van Geld wordt de maatstaf van succes, alles is ondergeschikt aan dit doel, alles kan in Geld worden uitgedrukt, met Geld is alles te koop, met Geld oefen je macht uit over alles. Het voorstellen van het kapitalisme als een louter economisch model is te beperkend; we kunnen onmogelijk het totalitaire karakter negeren; het kapitalisme streeft naar de algehele controle of macht middels Geld. Het “hebben” primeert op het “zijn”.


Als je de eigen realiteit kan verlaten en de aandacht richt naar de realiteit, dan is het duidelijk dat er weinig redenen overblijven om het kapitalisme te continueren. Trouwens al de bestaande ideologieën zijn per definitie inefficiënte concepten omdat er geen enkel concept bestaat dat bij de realiteit aansluit. Het heeft dus geen zin om naar een ander bestaand concept te verwijzen.


De tegenstrijdigheden die in het kapitalisme zijn vervat, resulteren naar maatschappelijke en economische onevenwichten zodat “crisis” een logisch gevolg is van het kapitalisme. Dit hebben we al meermaals mogen ervaren (...).


Door het ontbreken van maatschappelijke waarden en een humaan mensbeeld is het logisch dat het kapitalisme leidt tot maatschappelijk en menselijk leed.


Er is geen rechtstreekse band tussen de vrije markt en de welvaart. Het kapitalisme heeft de macht van politieke klasse weggezogen. Via de media bepaalt ze de mainstream in de maatschappij. Met geld als “vals” doel te poneren kan het via “verdeel en heers” heel de maatschappij onder haar controle houden.


Het is een zeer gevaarlijke cocktail omdat het kapitalisme de maatschappij en al haar leden louter als een middel zien ten dienste van en ondergeschikt aan het kapitalistisch belang. Met het oog op de toekomst van big data, artificiële intelligentie en intelligent design is dit een erg verontrustende situatie die iedereen in de maatschappij aanbelangt.


Waarom blijven we blijven nog vasthouden aan het kapitalisme ? Het beeld dat er heerst in onze eigen realiteit over het kapitalisme ligt mijlenver weg van de realiteit.


De enige mogelijke verklaring, en zodoende ook de verklaring, is dat ALLE individuen leven in “de eigen realiteit” , die het als de realiteit beschouwt, waardoor de realiteit “onzichtbaar” wordt … (de reden hiervan ligt in onze genetica, en hierop kom ik nog uitvoering op terug). Het kapitalisme sluit zich aan bij de eigen realiteit van het individu, waardoor haar realiteit onzichtbaar wordt ...


Ik heb nog geen idee hoe ik het moet verwezenlijken, maar ik vind het het mijn morale plicht om de realiteit van het kapitalisme in de eigen realiteit te laten doorklinken. We kunnen het lot van de gehele maatschappij niet overlaten aan een zeer beperkte groep die enkel en alleen in eigenbelang handelt. Er bestaat ook nog zoiets als “het belang van de maatschappij”.


Tenslotte:


“Je kan de realiteit negeren, de realiteit blijft toch de realiteit”

“Je kan de realiteit negeren, de gevolgen ervan niet”


De eigen realiteit als ijkpunt ?


Het hanteren van de visie dat er een onderscheid is tussen de realiteit en de eigen realiteit heeft een impact op heel ons denken en handelen.

Laten we deze benadering ook toepassen op de vraag : “Wat zijn de voor- en nadelen van het kapitalisme ?”


Stel een Cubaan, een Russische gepensioneerde, een Russische oligarch, een Amerikaanse republikein, een bankier, een werkloze … ze zullen “de voor en nadelen van het kapitalisme” beoordelen vanuit hun eigen realiteit, vanuit hun eigen verhaal ….


Alhoewel er in de werkelijkheid maar één realiteit is, en enkel “conform “de realiteit” efficiënt is, zal elk individu toch “de eigen realiteit” laten primeren. Een individu hecht meer belang aan “het eigen gelijk” dan aan “de realiteit”. De reden is terug te vinden in het feit dat elk individu een eigen realiteit heeft, die het als de realiteit beschouwt.


Maar dat betekent dat het antwoord op deze vraag eigenlijk afhankelijk is van de eigen realiteit van het individu die de vraag beantwoordt. Neem nu 2 individuen die lid zijn van dezelfde maatschappij, een kapitalist en een ongeschoolde werkloze: we zullen niet verwonderd zijn als een kapitalist de voordelen groot gaat inschatten, terwijl een ongeschoolde werkloze een totaal andere (of zelfs geen) visie zal hebben … Dit geeft eigenlijk al weer dat het kapitalisme geen concept is dat voor elk individu van dezelfde maatschappij op dezelfde manier wordt ervaren.

Wat is de waarde van een evaluatie die de eigen realiteit van een individu reflecteert ? Mogen wij dan de conclusies van de eigen realiteit zomaar transformeren naar de realiteit ?


De maatschappij als ijkpunt ?


Je kan niet voorbijgaan aan het feit dat wij sociale wezens zijn. Een individu heeft geen enkele kracht en heeft geen overlevingskans, maar in een maatschappij zijn wij een dominante kracht. Dat wij een sociaal wezen zijn ligt vast in onze genetica. Het is geen individuele keuze. Zodoende beschikt elk individu beschikt over diverse sociale netwerken: gezin, familie, godsdienst, sport, hobby, … Het hoogste sociaal netwerk waartoe een individu behoort is de maatschappij.


Het halve verhaal is niet de realiteit


Ons handelen wordt aangestuurd door “de eigen realiteit” op individueel niveau en door “de maatschappij” op het groepsniveau. Zo werkt ons besturingssysteem nu eenmaal. Een individu handelt niet los van sociale structuren. Dit zou tegen onze genetica indruisen. Zonder sociale structuren kan het individu niet overleven. Bij sociale wezens vormen het individu en de sociale structuren een geheel. Het is een huwelijk tussen de twee niveaus die elkaar aanvullen. Het is nooit het ene of het andere. Ons overleven is afhankelijk van deze combinatie. Dit is juist de kracht van onze soort: de maatschappij. Synergie of 1+1= 3


Wat opvalt is dat blijkbaar al de bestaande ideologieën als basis ofwel het individu ofwel de maatschappij hanteren. Een keuze tussen het individualisme of het collectivisme. Nochtans is het niet het ene, noch het andere. Noch het individualisme, noch het collectivisme zijn juiste weergaves van de realiteit, het is maar een deel van de realiteit. Er is geen tegenstelling tussen beiden, ze zijn complementair. Het is 1+1 = 3 en niet 1 en 1. Als 1 en 1 tegenstrijdig zouden zijn, dan is dit een gecreëerde realiteit (of een eigen realiteit), maar niet de realiteit.


Het voorstellen van een deel van de realiteit als de realiteit is een beoordeling van de realiteit, het is dus een eigen realiteit.


Niet conform de realiteit is inefficiënt.


Het is op zich al heel eigenaardig om vast te stellen dat er een tegenstelling wordt gecreëerd die er in de realiteit niet is, waardoor elke bestaande ideologie niet berust op “de realiteit”. Hierdoor wordt de discussie omtrent de bestaande ideologieën in feite zinloos en ze zullen enkel de aandacht van de realiteit afleiden.

Niet conform de realiteit betekent “inefficiënt”. Daar ontkomt niemand of niets aan. Dit is voor hele universum van toepassing.


Dus we laten de discussie over de bestaande ideologieën voor zij die hun eigen gelijk wensen te behalen en de realiteit niet wensen te kennen. Wij gaan ons richten naar de realiteit. Dit is de enige efficiënte manier van handelen.


Een methodiek gericht naar de realiteit


Heel onze maatschappij zit vol met “geleerden” die kennis zouden hebben van de maatschappij en mens: economisten, sociologen, politicologen, psychologen, ….. Het moet toch mogelijk zij om tot een maatschappelijk model te komen dat aansluit bij de realiteit. Laat ons ophouden ons vast te houden aan de huidige ideologieën .... Hoeveel energie is al niet verloren gegaan tot op heden door aan de eigen realiteit vast te houden. Het “eigen gelijk” blijkt belangrijker te zijn dan de realiteit, maar vergeet niet dat het eigen gelijk maar voor 1 individu geldt en de realiteit voor alle individuen. Vasthouden aan het eigen gelijk werkt dus nooit verenigend, maar altijd verdelend en leidt af van de realiteit ...


De realiteit is :

Elk individu heeft een eigen realiteit (= beoordeling van de realiteit) die uniek is en dus verschillend is per individu, maar de realiteit is universeel.


Welke methodiek te verkiezen ?


methodiek 1

We vertrekken van de eigen realiteit van een individu, en vervolgens proberen we rond deze eigen realiteit een groep te maken die groot genoeg is om vervolgens de andere individuen van de groep te onderdrukken.

Dan blijft heel de groep vasthangen in de eigen realiteit, waardoor het toch logisch is dat we nooit tot de realiteit komen.


Methodiek 2

Als we ons richten naar de realiteit. We weten dat enerzijds elk individu een eigen realiteit heeft die uniek is, doch anderzijds dat er een realiteit is die gelijk is voor iedereen. We vormen een groep van individuen die bereid zijn de eigen realiteit los te laten, doch elk individu kan via argumenten en logica zijn bijdrage leveren om tot een universele realiteit (of “de realiteit”) te komen die voor elk individu van toepassing is ... Het loslaten van de eigen realiteit betekent het loslaten van “gevoel” en het aanvaarden van “argumenten, bewijzen en logica” die de eigen realiteit niet bevestigen. Op deze manier komen we tot de realiteit (of de best mogelijke benadering van de realiteit)


Methodiek 1 is de huidige methodiek die we gebruiken om onze maatschappij te organiseren. Het is logisch dat we op deze manier nooit efficiënt kunnen zijn omdat we nooit conform de realiteit kunnen handelen. We blijven in de eigen realiteit hangen. Bovendien blijft het een conflictueus model, waarbij het noodzakelijk is dat de maatschappij macht uitoefent op het individu. (de meerderheid rond een eigen realiteit onderdrukt de minderheid)


Het feit dat er niemand in de maatschappij vragen stelt bij de gehanteerde methodiek toont aan hoe vast wij verankerd zitten in dit model en in onze eigen realiteit.


Als je het onderscheid kan maken tussen de realiteit en de de eigen realiteit, dan besef je pas dat dit toch tegen het ongelooflijke grenst, omdat deze inefficiëntie elk individu van heel de maatschappij treft. De inefficiëntie is het gevolg dat elk individu in zijn realiteit blijft hangen … discussies in de eigen realiteit leiden alleen af van de realiteit, waardoor ze logischerwijze nooit tot een efficiënte oplossing komen. Het is een verspilling van energie. Efficiënt betekent conform de realiteit. We gebruiken onze energie beter om tot de realiteit te komen!


Als we naar de realiteit kijken dan is deze voor iedereen gelijk. Dan kunnen enkel logische gedachten en feiten een bijdrage leveren aan de discussie. Argumenteren vanuit een eigen realiteit kunnen op een logische wijze worden weerlegd omdat er maar 1 realiteit is. Het klinkt zo logisch, maar het blijkt zo moeilijk te zijn omdat voor onze genetica het “eigen gelijk” primeert. We blijven erin vasthangen waardoor we de realiteit vergeten.


Of vanuit de eigen realiteit is het niet evident om de realiteit te zien, maar als je effectief het onderscheid maakt, is het resultaat dat elk individu tenslotte bij dezelfde realiteit terechtkomt. Dit is ook logisch omdat er maar 1 realiteit is.


Het is eigenlijk nog straffer. Of men nu van het kapitalisme, Marxisme, of welke ideologie vertrekt en we weten dat het een eigen realiteit betreft, en dat we ze naar de realiteit moeten brengen, dan speelt het geen rol of men van het kapitalisme, het communisme, het socialisme vertrekt … ze zouden allemaal naar hetzelfde eindresultaat komen, conform met de realiteit …


Niet conform de realiteit is en blijft inefficiënt.


Is het niet logisch dat we een maatschappelijk model in stelling gaan brengen dat voldoet aan DE REALITEIT waarin we leven en niet gebaseerd is op de een of andere “eigen realiteit”. Uiteindelijk is er maar een realiteit die universeel geldig is voor iedereen en dit is DE REALITEIT.


In de realiteit hebben we allemaal onze materiële en sociale behoeftes ...


Het individu zonder sociale structuur is geen realiteit


Een individu kan vrij en zelfstandig handelen, maar kan niet alleen overleven of in al zijn behoeftes voorzien. Voor het overleven en de invulling van de individuele behoeftes zijn wij afhankelijk van de groep. Er is geen enkele reden dat de groep of sociale structuren het vrij en zelfstandig handelen van het individu niet zou respecteren. Het is ook zinloos dat een individu gaat handelen tegen de groep waarvan hij zelf lid is.


Een individu moet zelfstandig kunnen kiezen. Een individu kan immers enkel zijn energie optimaal besteden aan een keuze die hij zelf heeft gemaakt. Als je iets zelf wilt, dan kost het geen moeite om daar uw energie aan te besteden.


Daarentegen als de groep, of een individu gaat beslissen wat je moet doen, dan zal er een “een macht” moeten gebruikt worden om je te laten handelen ... je zal altijd een zekere opstandigheid ontwikkelen en je zal nooit je energie optimaal aanwenden.


Als je het individu vrij en zelfstandig laat kiezen, dan zal het bij zijn keuze ook rekening houden met de sociale groep waartoe het behoort. Maar dit is geen handicap of beperking van de vrijheid, het is in onze genetica verpakt.


Het is enkel als er een valse incentive wordt gegeven (geld) dat een individu tegen de groep zou handelen, maar is dit niet de wereld op zijn kop zetten ?


Vrij en zelfstandig handelen betekent dat elk individu het vrij en zelfstandig handelen moet respecteren van al de andere leden van de maatschappij. Dit is pure logica. Daar is geen enkele dwang voor nodig.


Als er individuen macht uitoefenen of de vrijheden beperken van andere individuen, wordt de individuele vrijheid niet gerespecteerd.


Stel je voor dat je 8 uur per dag moet uitvoeren wat iemand anders beslist, dan kan je toch niet van individuele vrijheid spreken … Je kan toch moeilijk van individuele vrijheid spreken als je daartoe verplicht wordt omdat de groep je anders zou laten verhongeren … Nochtans stelt het kapitalisme dat het de vrijheid van het individu respecteert. je moet het begrip “vrijheid” correct implementeren.


Kortom een individu moet vrij en zelf zijn keuzes maken, maar dit loskoppelen van de groep (of de sociale structuur) is geen realiteit.


De maatschappij is geen doel, maar een middel


De maatschappij is een middel met als doel het belang van al haar leden te behartigen. De maatschappij moet ten dienste staan van al haar individuen. In een maatschappij die het belang van elk van haar leden op gelijke wijze behartigt, is er geen enkele reden dat een maatschappij een macht of dwang zou moeten uitoefenen op haar leden. Elke stem is belangrijk voor de groep en de maatschappij is groot en flexibel genoeg om elke stem van het individu te horen en te respecteren opdat elk individu een plaats in de maatschappij kan krijgen in de maatschappij die met zijn keuze en mogelijkheden overeenstemt. Maatschappij en individu vormen immers het geheel. Het lijkt me logisch dat een individu zonder probleem zijn energie optimaal zal besteden aan het uitvoeren van zijn eigen vrije keuze. Bovendien is de creativiteit het hoogst bij het uitvoeren van de eigen vrije keuze.


Een maatschappij die het individu dwingt om iets te doen (= om te handelen),wat in het belang van de maatschappij kan men toch moeilijk een evenwichtige maatschappij noemen.


Een maatschappij die een individu dwingt om iets te doen (= om te handelen) wat in het belang van een ander individu is, kunnen we toch een egoïstische maatschappij noemen.


Als er een dwang wordt uitgeoefend op het individu, dan wordt de vrijheid van het individu niet gerespecteerd. Dit is toch pure logica.


Het maakt niet uit of de dwang direct of indirect is. Een voorbeeld van indirecte dwang zou kunnen zijn dat het individu verplicht wordt om iets te doen (= om te handelen) omdat het individu anders zou verhongeren, omdat dit voor hem de enige manier is om te kunnen voorzien in zijn behoeften … Stel je voor dat de maatschappij je verplicht om iets te doen wat een ander individu beslist (bv. te werken in een vennootschap) omdat dit de enige manier is om “geld” te bekomen en je “geld” nodig hebt in de maatschappij om te kunnen overleven (geld om eten te kunnen kopen, want als je eten neemt zonder geld is het diefstal)


Hoe zou je een maatschappij benoemen die het individu verplicht om het eigenbelang van een ander individu uit te voeren om te kunnen overleven ?

Antwoord: een slavenmaatschappij


Hoe zou je een maatschappij benoemen die het individu verplicht om het eigenbelang (dat in stijd is met het maatschappelijk belang) van een ander individu uit te voeren om te kunnen overleven ?

Antwoord: een kapitalistische maatschappij



DE REALITEIT


Kan het anders ? Jazeker ...

Hoe ?

door naar de realiteit “te kijken”

en alles te vergeten “wat je weet” , vergeet “de eigen realiteit” , vergeet de concepten van de eigen realiteit: het kapitalisme, het socialisme, het marxisme, links, rechts, ultrarechts of het midden, ... het maakt niet uit hoe je het noemt ... vergeet het allemaal !

en kijk alleen naar “de realiteit”.


De realiteit is dat elk individu de genetica van een sociaal wezen heeft: het individu en zijn sociale structuren vormen een geheel. Elk individu kan vrij en zelfstandig handelen, maar de sociale structuren waartoe hij behoort zullen zijn handelen mee sturen. Er is dus helemaal geen tegenstelling in de realiteit. Integendeel, als een individu tegen de groep zou handelen, waarvan hij vrijwillig lid is, handelt het individu in feite ook tegen zichzelf omdat hij lid is van de groep. Dit is toch pure logica.


CONCLUSIE


Het hanteren van het onderscheid tussen de realiteit en de eigen realiteiten leidt al vrij vlug tot een drastische conclusie. Al de huidige ideologieën zijn inefficiënt als basis voor een maatschappelijk model. Ze kunnen immers enkel worden verdedigd vanuit de eigen realiteit, maar beantwoorden niet aan de realiteit. Omdat ze in de basis al niet conform de realiteit zijn, heeft het ook geen zin om daar verder op te bouwen of aan te knutselen. Het gaat nooit een efficiënt geheel worden …. Het leidt alleen de aandacht af van de realiteit.


Het wordt hoogtijd dat de politici, economisten, … worden losgeweekt van al deze dogma’s en zich richten naar wat telt voor de maatschappij: een nieuw maatschappelijk model dat aansluit bij “DE REALITEIT”.


Maar ik vrees dat ze blijven hangen in “de eigen realiteit” en dat van toepassing gaat zijn "Omdat je slim bent, ben je in staat om slimme argumenten te bedenken om je niet zo slimme opvatting op een intelligente wijze te verdedigen" (*)

(*) Deze mooie omschrijving van de methodiek die de eigen realiteit gebruikt om de realiteit te ontkennen heb ik overgenomen uit: “Kritisch denken” van Johan Braeckman.


Daarom oproep aan heel de maatschappij : verlaat de eigen realiteit en sluit je aan bij DE REALITEIT !!!!



WAT GAAT ER NOG VOLGEN IN DEZE REEKS ?

*. De voor- en nadelen van het huidig systeem: het kapitalisme

om enerzijds te evalueren of in “het nieuwe concept” de voordelen zijn vervat zonder de nadelen en om anderzijds de onzichtbare realiteit van het kapitalisme te beschrijven.

*. Een beschrijving van de huidige economische situatie of waarom het kapitalisme in staat van faillissement verkeerd om vervolgens te komen tot “een oplossing” voor het monetaire systeem.

*. De aanzet voor een TOTAAL NIEUW CONCEPT voor de maatschappij en haar economie dat aansluit bij DE REALITEIT.


50 views0 comments
Post: Blog2_Post
bottom of page